Strategie ETF dla początkujących: budowanie zdywersyfikowanego portfela

Koen Hoorelbeke
Strateg do spraw inwestycji i opcji
Budowa udanego portfela ETF nie wymaga skomplikowanych strategii ani ciągłego handlu. Dla każdego, kto dopiero zaczyna inwestować w ETF, te proste podejścia mogą pomóc w stworzeniu odpornego portfela zaprojektowanego z myślą o długoterminowym wzroście.
Uśrednianie kosztów zakupu: konsekwencja pokonuje próbę przewidywania rynku
Uśrednianie kosztów zakupu polega na inwestowaniu stałej kwoty w regularnych odstępach czasu, niezależnie od warunków rynkowych. To zdyscyplinowane podejście eliminuje stres związany z próbą przewidywania szczytów i dołków rynkowych.
Jak to działa w praktyce:
Klient Saxo Bank inwestujący 500 zł miesięcznie w globalny ETF akcyjny będzie kupował więcej udziałów, gdy ceny są niskie, i mniej, gdy ceny są wysokie. Z czasem prowadzi to zazwyczaj do niższego średniego kosztu na udział niż przy próbie wejścia na rynek w optymalnym momencie.
Przykład z prawdziwego świata:
Podczas zmienności rynkowej w 2020 roku inwestorzy, którzy utrzymywali miesięczne wpłaty 500 zł na globalny ETF, automatycznie kupowali więcej udziałów podczas marcowych spadków i mniej podczas grudniowych wzrostów — bez konieczności podejmowania emocjonalnych decyzji w niepewnych czasach.
Strategia rdzeń-satelita: równowaga między stabilnością a okazjami
Podejście rdzeń-satelita dzieli Twój portfel na dwie części: stabilny „rdzeń” z funduszami ETF na szeroki rynek oraz mniejsze pozycje „satelitarne” w wyspecjalizowanych ETF-ach.
Struktura portfela:
- Rdzeń (70–80%): tanie, szeroko zdywersyfikowane ETF śledzące główne indeksy
- Satelity (20–30%): wyspecjalizowane ETF ukierunkowane na określone sektory, tematy lub regiony, które uważasz za mające potencjał wzrostu
Przykład z prawdziwego świata:
Początkujący inwestor może przeznaczyć 75% swojego portfela na kombinację globalnych ETF akcyjnych i obligacyjnych (rdzeń), podczas gdy pozostałe 25% wykorzysta na ukierunkowaną ekspozycję na obszary takie jak technologia, opieka zdrowotna lub rynki wschodzące (satelity).
Portfolio 60/40: sprawdzona równowaga
Klasyczne portfolio 60/40 — 60% akcji i 40% obligacji — jest podstawową strategią alokacji od dekad, oferującą równowagę między potencjałem wzrostu a stabilnością.
Współczesna implementacja z wykorzystaniem ETF:
- 60% w ETF akcyjnych (potencjalnie podzielonych między ETF globalne, regionalne i sektorowe)
- 40% w ETF obligacyjnych (rządowych, korporacyjnych lub mieszanych w zależności od Twojej tolerancji ryzyka)
Przykład z prawdziwego świata:
Klient Saxo Bank zbliżający się do emerytury może zastosować tę strategię poprzez globalny ETF akcyjny (60%) połączony z wysokiej jakości ETF obligacji korporacyjnych (40%), tworząc portfel zaprojektowany do przetrwania różnych warunków rynkowych, a jednocześnie zapewniający potencjał wzrostu.
Portfolio trzech funduszy: prostota w najlepszym wydaniu
Dla tych, którzy cenią sobie maksymalną prostotę, portfel trzech funduszy wykorzystuje tylko trzy szerokorynkowe ETF do stworzenia globalnie zdywersyfikowanego miksu inwestycyjnego.
Elementy portfela:
- ETF całego krajowego rynku akcji (np. obejmujący Twój kraj lub region)
- ETF całego międzynarodowego rynku akcji (obejmujący rynki rozwinięte i wschodzące poza Twoim regionem)
- ETF całego rynku obligacji (zapewniający ekspozycję na instrumenty o stałym dochodzie)
Przykład z prawdziwego świata:
Inwestor europejski może przeznaczyć 40% na ETF STOXX Europe 600, 30% na ETF MSCI World ex-Europe i 30% na ETF European Aggregate Bond — tworząc wszechstronną globalną ekspozycję za pomocą zaledwie trzech instrumentów.
Alokacja aktywów na podstawie wieku: dostosowanie do Twojego harmonogramu
Ta strategia opiera alokację między akcjami a obligacjami na Twoim wieku, automatycznie stając się bardziej konserwatywną w miarę zbliżania się do celu inwestycyjnego.
Tradycyjna formula:
Odlicz swój wiek od 100, aby określić procent akcji w portfelu (reszta w obligacjach)
Współczesna adaptacja:
Wielu specjalistów finansowych sugeruje teraz odejmowanie od 110 lub 120 zamiast 100, uznając wydłużenie oczekiwanej długości życia i potrzebę wzrostu.
Przykład z prawdziwego świata:
30-latek korzystający z tego podejścia może przeznaczyć 80–90% na ETF akcyjne i 10–20% na ETF obligacyjne, stopniowo przesuwając alokację w kierunku większego udziału obligacji z każdym kolejnym rokiem.
Najważniejsza strategia dla początkujących to taka, którą będziesz konsekwentnie realizować. Wybierz podejście, które odpowiada Twojemu temperamentowi i dostępności czasu, a następnie trzymaj się go przez cykle rynkowe, aby uzyskać najlepsze długoterminowe wyniki.