Het verband tussen Amerikaanse verkiezingen en marktprestaties
US Election
Peter Garnry
Chief Investment Strategist
Nu we ons opwarmen voor de Amerikaanse verkiezingen in november, wilden we eens kijken hoe presidentsverkiezingen en aandelenmarkten samenhangen. Hebben de markten invloed op de verkiezingen, heeft de president invloed op de markt, of hebben deze twee dingen helemaal niets met elkaar te maken? Het antwoord ligt daar ergens tussenin.
Voor dit artikel hebben we gekeken naar de 13 presidentsverkiezingen sinds 1972. Deze periode volgt op de breuk van het zogenaamde Bretton Woods-systeem in 1971, wat betekende dat de Amerikaanse dollar werd losgekoppeld van goud, omdat dit de marktdynamiek fundamenteel veranderde. Dertien verkiezingen zijn niet genoeg om statistische significantie vast te stellen, dus alle conclusies moeten met een korreltje zout worden genomen. Verder is het eerlijk om je af te vragen in hoeverre uitbijterjaren zoals 1980, 1996 en 2008 de resultaten de- of opblazen, waardoor deze conclusies op zijn best als suggestief kunnen worden beschouwd. In die 13 verkiezingen zijn er 7 gewonnen door Republikeinen en 6 door Democraten. Vijf verkiezingen zijn gewonnen door de zittende president, 7 verkiezingen betekenden een verandering van de partij aan de macht, terwijl bij één verkiezing een nieuwe president van de zittende partij aan de macht kwam.
Heeft het verkiezingsjaar invloed op de marktprestaties?
De eerste vraag die we wilden beantwoorden was of markten in verkiezingsjaren anders presteren dan in andere jaren. Je zou redelijkerwijs kunnen denken dat de zittende president zijn best zou doen om de economie op te krikken om er goed uit te zien.
Oppervlakkig gezien lijkt deze hypothese inderdaad waar, aangezien het gemiddelde rendement voor de S&P 500 (exclusief herinvestering van dividenden) in verkiezingsjaren gemiddeld 8,7% oplevert, vergeleken met 7,7% in andere jaren. Maar zoals altijd zit de duivel in de details. Omdat het vanwege de wiskundige concepten niet haalbaar is om het gemiddelde rendement van verkiezingsjaren te nemen en te vergelijken met andere jaren. Om dit te corrigeren, voegen we deze 13 jaar aan rendementsgegevens samen en berekenen we het gecombineerde samengestelde rendement tijdens deze verkiezingsjaren. Het rendement op jaarbasis voor verkiezingsjaren komt dan uit op 7,8% op jaarbasis, wat heel dicht ligt bij het samengestelde rendement tijdens niet-verkiezingsjaren, wat betekent dat er geen significant verschil is.
Heeft de aandelenmarkt invloed op de verkiezingsuitslag?
De volgende vraag die we konden stellen was of aandelen en aandelenprestaties iets konden zeggen over wie de verkiezingen zou winnen. De aandelenmarkt is immers een van de beste barometers die we hebben voor het economisch sentiment en de vooruitzichten voor de economie. Het is een samenvatting van de totale opinie over de toekomst, en dus wijst een stijgende aandelenmarkt op de verkiezingsdag op betere vooruitzichten, wat in theorie positief zou moeten zijn voor de partij die het Witte Huis controleert. Hier hebben we gekeken naar het jaarlijkse rendement van de S&P 500 in verkiezingsjaren met en zonder wisseling van de wacht. Op basis van de bovenstaande grafiek zou je de zwakke bewering kunnen doen dat een sterke Amerikaanse aandelenmarkt extra rugwind geeft aan de partij die het Witte Huis controleert. We kunnen echter niet concluderen dat er een oorzakelijk verband is tussen aandelenmarktprestaties en verkiezingswinnaars.
Bevoordeelt de aandelenmarkt een partij die aan de macht is?
Het laatste wat we wilden onderzoeken was of aandelenmarkten de voorkeur geven aan een Republikeinse of Democratische president. Hiervoor keken we naar de rendementen van de S&P 500 in het jaar na de verkiezingsdatum. Interessant is dat we een jaar na de verkiezingen significant hogere rendementen waarnemen als er een Democratische president is gekozen. Wat de algemene premisse van dit artikel betreft, is het echter belangrijk om dit niet in een vacuüm te zien, aangezien deze resultaten tot op zekere hoogte het resultaat zijn van uitschieters zoals 1976, 1996 en 2020.
Conclusie
Op basis van deze analyse is de sterkste conclusie dat we sinds het uiteenvallen van Bretton Woods nog niet genoeg verkiezingen hebben gehad om iets definitiefs te concluderen. Hoewel de beschikbare gegevens aantonen dat er geen significant verschil is in de beursprestaties in verkiezingsjaren vergeleken met andere jaren, is er een tendens dat de zittende partij aan de macht blijft in jaren met sterke beursprestaties. Ten slotte hebben de markten in het jaar na de verkiezingen beter gepresteerd met een Democratische president dan met een Republikein over deze periode van 13 jaar, hoewel dit scheefgetrokken lijkt te zijn door gebeurtenissen die geen verband houden met partijpolitiek.Related Articles
Nieuwste artikelen
Starten met beleggen
Wat onze beleggingsexpert doet voor hij met vakantie vertrekt