Het monetair beleid van Norges Bank: Waarom verloopt het anders dan bij de ECB?

Het monetaire beleid van Norges Bank loopt vaak niet synchroon met dat van de Europese Centrale Bank (ECB), wat regelmatig samenhangt met schommelingen in de volatiliteit van de Noorse kroon.

Omdat Noorwegen buiten de Europese Unie en de eurozone valt, geniet Norges Bank volledige autonomie. Terwijl de ECB rekening moet houden met de gezamenlijke behoeften van landen in de eurozone, bepaalt Norges Bank haar eigen koers op basis van binnenlandse inflatie, de dynamiek in de oliesector en de fiscale invloed van het Noorse staatsfonds.

Hoe Norges Bank haar monetaire beleid bepaalt

Het monetaire beleid van Norges Bank is in de eerste plaats gericht op het stabiel houden van de inflatie rond een doel van 2%, gemeten aan de hand van de jaarlijkse veranderingen in de consumptieprijsindex (CPI). In tegenstelling tot de ECB, die moet laveren tussen de uiteenlopende behoeften van meerdere eurolanden, hanteert Norges Bank een beperktere benadering door nauwkeurige aanpassingen te doen die uitsluitend zijn afgestemd op de economische omstandigheden in Noorwegen.

Acht keer per jaar komt het Comité voor Monetair Beleid en Financiële Stabiliteit van Norges Bank bijeen om de beleidsrente van Norges Bank te evalueren en vast te stellen. Vier van deze bijeenkomsten vallen samen met de publicatie van het Monetary Policy Report, waarin gedetailleerde analyses, prognoses en de onderbouwing van het beleid worden gepresenteerd.

Transparantie staat voorop. In elk rapport wordt duidelijk beschreven welke factoren bepalend zijn voor de beleidsbeslissingen, zoals inflatietrends, werkgelegenheidsgegevens en risico’s voor de financiële stabiliteit. Forward guidance, een inschatting van het toekomstig verloop van de interest rates, wordt ook expliciet gecommuniceerd om de markt te helpen de rentebeslissingen van Norges Bank te anticiperen en begrijpen.

Over het algemeen hanteert de centrale bank een flexibele en toekomstgerichte aanpak. Soms wordt erkend dat de inflatie tijdelijk kan afwijken van het streefcijfer van 2% door kortetermijnschokken, zoals pieken in de energieprijzen en verstoringen in de wereldhandel. Toch blijft de inflatiedoelstelling van Norges Bank symmetrisch, wat inhoudt dat de centrale bank zich evenveel inzet om zowel overschrijdingen als onderschrijdingen van het doel aan te pakken.