TACO-trade: Welke lessen kunnen we trekken uit Liberation Day?

Waar staan we nu in 2025?

Of u nu gelooft in de “TACO-handel” (Trump Always Chickens Out) of niet, veel beleggers halen opgelucht adem. De Amerikaanse aandelenmarkten staan weer ongeveer op het niveau van begin dit jaar. Toch is het beeld wereldwijd minder rooskleurig. In euro’s, Japanse yen of Zwitserse frank zijn de Amerikaanse beurzen nog steeds gedaald. Dat komt vooral door de zwakkere dollar.

Volatiliteit zal blijven – het is zaak om er mee om te springen. Trump maakt bochten, maar zijn beleid is er nu eenmaal. En met dat beleid probeert hij de economische spelregels van de Verenigde Staten fundamenteel te veranderen.

Sinds de jaren negentig hebben landen als Duitsland, Japan, Zuid-Korea en vooral China hun munt kunstmatig goedkoop gehouden. Zo bouwden ze een sterke exportindustrie op. De Verenigde Staten moesten daardoor grote tekorten draaien. Dat zorgde voor een hoge levensstandaard, maar ook voor groeiende ongelijkheid en het verdwijnen van industriebanen.

Trump wil dat keren. Hij gebruikt tarieven, handelsregels en bondgenootschappen om Amerika sterker te maken. Zijn aanpak is ruw: zeven stappen vooruit, vijf terug. Maar de richting is duidelijk. Net wanneer het even rustig lijkt, komt er weer een nieuwe maatregel die de markten opschrikt.

Wat betekent dat voor uw beleggingen?

Kijk niet alleen naar details, maar houd ook het grotere plaatje in het oog. De vraag is niet óf de oude wereldorde verandert, maar hoe snel dat gebeurt. Trump komt vaak terug op zijn meest extreme voorstellen. Dat doet hij om paniek op de markten te vermijden. Hij weet dat zijn reputatie samenhangt met hoe de beurs presteert.

Toch zorgt zijn drastische aanpak voor echte verandering. Bedrijven worden gedwongen om hun bevoorrading anders te organiseren. Ze moeten nadenken over spreiding of zelfs productie terughalen naar eigen land. Dat zijn dure beslissingen. Maar ze worden nu wel overwogen omdat de druk van het beleid groot is.

Neem Apple als voorbeeld. Het bedrijf maakt nog steeds het grootste deel van zijn iPhones in China. Trump maakte uitzonderingen op de hoge invoertarieven, zodat Apple zijn producten nog kon exporteren. Toch heeft Apple besloten om de productie deels naar India te verplaatsen. Dat maakte Trump boos want hij wil dat die iPhones in de Verenigde Staten worden gemaakt. Maar dat zou Apple nog veel meer kosten. Want kan het bedrijf die kosten wel doorrekenen aan klanten zonder marktaandeel te verliezen?

We zien dat andere bedrijven voor soortgelijke keuzes. Vooral in strategische sectoren.

Wie kan hier dan van profiteren?

De veranderingen in het Amerikaanse beleid zullen niet elke sector raken. De focus ligt vooral op strategische sectoren. Denk aan digitale technologie, geneesmiddelen, energie, transport (vooral scheepvaart), geavanceerde technologie en zelfs eenvoudige industrieën die belangrijk zijn als schakel in de keten. De Verenigde Staten willen niet langer afhankelijk zijn van verre of onbetrouwbare landen zoals China voor hun bevoorrading. Bedrijven in deze sectoren kunnen profiteren van bescherming tegen concurrentie uit landen waar winst minder belangrijk is dan marktdominantie. Voorbeelden? Scheepsbouw, technologie met zowel militaire als civiele toepassingen, nucleaire energie, geneesmiddelen en grondstoffen zoals zeldzame aardmetalen.

Bedrijven in minder strategische sectoren, zoals vrijetijdsartikelen of textiel, blijven mogelijk buiten schot. Maar bedrijven die hun productie moeten verplaatsen of spreiden, krijgen te maken met hogere kosten en lagere winstmarges.

De rol van de centrale bank is veranderd

De Amerikaanse centrale bank – de Federal Reserve (vaak afgekort als Fed) – speelt niet meer de hoofdrol die ze vroeger had. Door grote onzekerheid over groei en vooral inflatie, veroorzaakt door het beleid van Trump, kan de Fed niet meer ingrijpen als vroeger.

Sinds eind jaren negentig bood de Fed vaak steun aan markten, bijvoorbeeld bij het redden van het beruchte hedgefonds Long-Term Capital Management (LTCM), een hedgefonds dat bijna instortte in 1998 en gered moest worden omdat het met extreem veel geleend geld belegde en daardoor het hele financiële systeem in gevaar bracht.

Maar nu liggen de kaarten anders. Te veel steun houdt bedrijven in leven die eigenlijk niet levensvatbaar zijn. Dat remt productiviteit. Als de Fed nu nog ingrijpt, is dat vooral om te zorgen dat de Amerikaanse overheid haar rekeningen kan blijven betalen. Niet om de beurs te ondersteunen – al kan dat soms wel het gevolg zijn.

We leven in een tijd van zogenoemde fiscale dominantie. Dat betekent dat het beleid van de regering – dus Trump en de Republikeinen – de koers bepaalt. Dat zal zo blijven tot minstens de tussentijdse verkiezingen in 2026. En misschien nog langer, als de Republikeinen de macht behouden en Trump via presidentiële besluiten invloed blijft uitoefenen.

Tot slot

De wereld van beleggen is veranderd. De spelregels zijn anders, de markten grilliger. Maar met een klare blik en een paar eenvoudige richtlijnen kunt u zich beter wapenen tegen de onzekerheid.

Onthoud evenwel dat beleggen risico's inhoudt. Uw inleg kan minder waard worden. Prestaties in het verleden bieden geen garanties voor de toekomst. Saxo geeft geen beleggingsadvies.